Dutch fun game day

Dutch Fun Game Day….
Gisterenavond hebben we een hoop voorbereidend werk gedaan. Angela en Joop lopen al maanden te sjouwen voor deze dag. Van alles is er meegesjouwd, spekkies voor het spekhappen, jutte zakken met zwarte piet erop en sinterklaas…. Voor het zaklopen. We hebben hier ook lokaal wat spullen geregeld als spijkers voor het spijkerpoepen, wat touw, pinpongballetjes en zo nog veel meer. Een heel geregel dus. Iedereen op de avond in de weer om alles klaar te maken, want dan hoeven we dat morgen niet meer te doen. En dat klopt…
Ik kreeg het verzoek om een plaat te maken. Groot oranje karton is er geregeld en een hoop stiften dus ik kan vooruit. Nou is dit iets wat in mijn ligt dus daar heb ik me de hele avond mee bezig gehouden. Ha ha. De anderen zijn touwtjes aan het knippen en spekkies aan het vastbinden en ik vraag me nog af of die jeugd hier dat apprecieert of dat ze ons maar rare snuiters vinden die weer iets nieuws komen brengen. Intussen heeft Angela ook het schema nog eens veranderd en laten printen. Dan komt de uitleg en ik vind hem verwarrend…. ( moeilijk ) Joop doet ook een duit in het zakje en uiteindelijk zeggen we KWW ( kiek’n wa’t wordt ) laatst geleerd in Coevorden.!
Toch weer redelijk vroeg in bed en ‘smorgens er vroeg weer uit, want dit wordt de dag van de Nederlanders, Angela heeft Leon nog gescharterd ( die komt uit Maastrééhigt ) en hij en zijn vrouw zijn ook sponsors en hebben in al die tijd een shared-huis mogen bouwen op het terrein. Ze komen elk jaar voor een langere periode. Dus ontbijt en met de spullen naar het sportveld om alles op te zetten. Er staan al wat tenten, tafels zijn geregeld, stoelen komen er aan en iedereen begint met de voorbereidingen. Een drukte van jewelste. De kinderen nog niet zo enthousiast maar wel behulpzaam om alles te gaan halen wat we te kort komen. Ook de staf heeft hun taken gekregen en beginnen de uitleg naar de kinderen toe, zij maken ook de teams en ieder kind krijgt een letter van het team in een badge.
En dan mogen wij het gaan uitleggen. Ha ha doe dat maar eens in het thais dat geleerd hebt in 2 dagen. Gelukkig kregen we asststentie van de grotere kinderen die 3 woorden engels kennen. Okay, en go. Ze hadden van de staf gelukkig uitleg gehad. Ik kreeg een jonge meid Noek genaamd. Zij was geweldig. Een vriendin van haar hiep haar en nog een andere jongen hielp met de stopwatch. 2 teams tegen elkaar. Wij stonden bij het spijkerpoepen.. da kenden ze nog niet in Thailand…!! Dus een hoop gelachen. Envals spelen doen ze overal. Noek bleek een hele strenge.! Achter de lijn !! en het wordt allemaal een beetje bitcherig aziatisch geroepen. Zoals bij de chinees door dat luikje heen. Je verstaat er niets van maar het komt toch altijd weer goed. Ook hier.
Goed dat we op tijd begonnen waren en Net het starterspunt andersom had laten leggen zodat we allemaal nog een beetje in de schaduw stonden. Want het is hier HEEEET en VOCHTIG. Je zweet als een otter en dan sta je alleen nog maar stil.! Ik had me al wat rustig gehouden met de opzet ivm met m’n zonnesteek vorig jaar en dat ik nog steeds wat slecht reageerde op hitte. En dan moet ik weer zo’n veld op met die zon. Gelukkig een petje meegenomen. Die kids hier zijn allemaal in sporttenue.
En lache en een plezier, het lijkt net een groot zomer-vakantiekamp. Alle teams zijn met verschillende leeftijden ingedeeld en iedereen doet mee!!! Niemand wordt hier buitengesloten.!
En dan zie je dat de ouderen voor hun jongere teamgenootjes zorgen, als broers en zussen. Dit had ik niet zien aankomen. Alles loopt buitengewoon goed, er wordt er wel eens eentje pmgelopen in het heetst van de strijd en valsspelen doen ze overal, ook hier. Sommige kinderen kunnen door achterstand niet meedoen of ze hebben medisch iets, geen probleem, dan loopt die andere wel 2 keer. Hoeft niet uitgelegd te worden, dat hebben ze zelf al geregeld. Mooi om te zien.
Het sporten gaat de voor de middag door en dan is het weer eten natuurlijk. Stikky-rice met kort hard gebakken varkensvlees. Kei lekker na al dat gesport. Op grote borden opgediend en met de hand steeds kleine beetjes nemen en opeten. Geen bestek nodig, gemakkelijk..! na het eten wat rust en drinken en de uitreiking van de medailles ( ieder kind kreeg een medaille voor het meedoen ) en een 3-tal prijzen voor de winnende teams.
Trots als een pauw, iedereen op z’n medaille en de winnende teams op hun bekers.
S’middags naar the house of hope, dit is het huis waar de allerkleinste opgevangen worden.
Dit blijft steeds een dingetje, wie staat zijn kind nu af.. dan moet de nood toch erg hoog zijn. Uit de verhalen blijkt dit ook wel zo te zijn. Noodgevallen, schreinende gevallen, maar de kids zien er goed uit, er wordt heel goed voor hen gezorgd door de “surrogaat-moeders” veel liefde en repect naar deze kinderen toe. Het is wel een beetje een plek waar alle donoren natuurlijk mee heengenomen worden, wij zijn er, de vrijwilligers komen er, een bejaarde delegatie uit singapore loopt er rond.
Die kinderen worden wel met veel vreemden overladen. En elke week weer anderen…
Dat tekent ook wel een beetje de keerzijde bij zo’n bezoek. Maar ze zijn het o zo waard. Je ziet ook dat het niet zo heel veel scheelt met bij ons, er lopen boefjes rond, meisje-meisjes met poppen, jongens die alleen maar met een auto willen spelen. Het zijn gewoon kinderen met heel veel zusjes en broertjes.
Dan gaan we naar de boerderij van het weeshuis. Hier ontmoeten we Jay, een jongen, die onze stichting zijn studie van landbouwdeskundige geheel bekostigd heeft, en hij is hiervoor vorig jaar geslaagd. Hij kwam in vol ornaat met zijn graduation en speciaal gemaakte kleiding om ons te begroeten. Er werd een filmpje met hem, met de rijstvelden op de achtergrond gemaakt. Ze hebben het goed opgezet daar. Vis, eenden-eieren, varkens, heeeel veel rijstvelden die hopelijk voldoende op gaan brengen voor het weeshuis. Ze willen veelal onafhankelijk worden van veel inkoop voor dikke 140 man. Dat gaat al heel goed. De jongens van de boerderij zijn ook heel gedreven.
Na dit bezoek weer naar het guesthouse sharlene richardhouse. Natuurlijk weer eten en naar bed.
Moet er helaas weer een end aan gaan breien, half 6 en om 6 uur gaan we eten…. Ha ha we zitten nu in Nong Khai aan de rivier de Mekong. Dus dat wordt weer pittig… valt nog steeds wel mee, ze houden er rekening mee volgens mij.