weer een dag verder.

Hoi Allemaal,
Weer een kort nachtje, vanmorgen lopen ze een grote gong buiten te luiden. Dacht eerst dat er een alarm was.
Het is hier altijd héééééét. ‘s morgens, ’s avonds, in bed, alleen onder een airco is het te doen.
En nu is de koelere periode zo’n 30 – 35 graden. Somers wordt het hier 40 – 50 graden. Kun je het je voorstellen.?
Ik was gebleven zie ik bij de monniken die de tourist uithangen.
Het is me gisteren toch gelukt om wat foto’s te plaatsen. Kleine impressie van de reis. Ik heb intussen al honderden mooie plaatjes geschoten en samen met ons reis gezelschap zullen dat er uiteindelijk héééél vééél worden. Wie wil kan later thuis wel eens komen kijken, ik zal een selectie klaarmaken.
We lopen inderdaad door een prentenboek. Mooie reisvelden die er nu heel mooi van kleur bijliggen. Ik hoor dat ook hier de klimaatverschuiving ertoe geleid heeft dat de rijstproductie van dit land wisselt. Het ene jaar als alles meezit een goede oogst, maar ze hebben het nu ook al een paar keer gehad dat er te weinig of weer net te veel geregend heeft in de verkeerde periode zodat de oogst tegenviel, en dan hebben ze hier gelijk een serieuze probleem.
Ik zal onze reis verder vertellen, vanaf de historische tempels zijn we verdergereden naar Khon Kaen waar we bij het hotel Avani zijn ingeboekt, een heel mooi hotel dat aan alle eisen voldoet. Mooie kamers en er is een zwembad bij. Dus spullen in de kamer en er naar toe om eens goed af te koelen.
Lekker..!! je lijf lijkt hier soms doordrongen van de warmte. En ik heb nu eenmaal wat meer isolatie. Dat werkt ook andersom. De hitte blijft er dan ook binnenin zitten. Maar in het zwembad ben ik lekker afgekoeld. Irma ging zich verkleden en had haar momentje voor zichzelf. Ik had gezelschap van Jet en Net in the pool. Na afgekoeld te zijn de kleren weer aan want we gingen wederom eten!! Bij de japanner deze keer in een mall ( erg groot winkelcentrum ) hier zitten een hoop eettentjes waar het opvalt dat er veel keuze is onder de japanse eettentjes. Heel lekker gegeten, wederom van alles wat de boer niet kent gegeten. En een lekker koel pilsje erbij. Het blijft genieten voor iedereen.
Zoals Joop zegt, yahoe. Hij merkte ook gelijk op dat we komende dagen wat minder in de luxe zullen zitten omdat we nu naar onze bestemming gaan reizen, het doel van onze reis. Dit is het Sarnelli weeshuis in Nong khai , dit ligt in het noorden van thailand en wat naar rechts zullen we maar zeggen. Voor diegene die het nog niet weten, Joop en Angela bezoeken meerdere weeshuizen voor meerdere uiteenlopende projecten maar hier hebben ze een speciale band mee. Hier worden kinderen opgenomen die in reguliere weeshuizen weer niet terecht kunnen. HIV/aids besmet, uit huis geplaatst met de ergste scenario’s ( daarom worden er geen foto’s geplaatst van de kinderen hier) en ook kinderen die uit de prostitutie gehaald zijn, of uit de slavenarbeid. Ze lopen hier allemaal rond.. dat is de zwarte kant van de medaille.
Ik loop al weer wat vooruit zie ik nu. We waren nog in ons luxe hotel… “s morgens een lekker ontbijt en voor sommige ook gelijk een stuk van de lunch.. hebben we alles weer ingepakt. IIrma in haar koffer en ik mijn rugzak. Valt allemaal wel mee, ik had verwacht door de busch te moeten hiken maar dat valt mee.
We worden door onze chauffur Manop bij het hotel opgehaald met zijn on mini-van die we gehuurd hebben. Wat een gemak, geen openbaar vervoer waar je mee gebonden bent. Dus op tijd een bakkie koffie, en die is erg goed in thailand.! We rijden weer tussen de rijstvelden door en we komen uiteindelijk in ……. Aan bij het centrale busstation. Hier zal Kate ons ophalen. Kate is samen met Brian de overkoepelende organisatie in het weeshuis. Een heel aardige vrouw die ons gelijk op ons gemak stelt en bij aankomst onze kamers laat zien waarna we met haar te voet een stuk van het compound bewandelen waar we verschillende gebouwen bezoeken waar de kinderen op leeftijd en gescheiden jongens/meisjes geplaatst zijn. Wat gelijk opvalt is dat deze kinderen al zeer zelfstandig zijn gedeciplineerd, en allemaal erg beleefd en voorkomend. Per gebouw is er een begeleiding aanwezig die een oogje in het zeil houdt. De begeleiding zijn lokale mensen die de verantwoording nemen over de groep kinderen, dat stelde Kate ook, zij was niet hoofd verantwoordelijk voor de kinderen.
Er lopen er hier ook te veel rond, 129 stuks vanaf een paar weken!! Net binnengebracht tot volwassen. De volwassenen gaan hun eigen weg, daar zijn ze toe opgeleid. Sommige kunnen door hun achtergrond niet altijd aarden in de maatschappij, die komen dan terug naar het weeshuis. Voor hen worden woninkjes geregeld en werk binnen het weeshuisgebeuren hier. Ze moeten wel werken.
En dat doen ze dan ook, op de boerderij, of als begeleider van de kleintjes. Samen runnen ze het hier heel goed, het lijkt een geoliede machine. Soms wat slijtplekkies of wat achterstallig onderhoud.
Na de kennismaking krijgen we het diner en gaan we met héééél veel indrukken naar bed.
Irma en ik hebben een kamer met dubbelbed en onze eigen badkamer. We worden wel altijd ?? wat apart gelegd van de anderen, ook nu ligt er weer een kamer tussen. Zal wel verband houden met mijn gesnurk ??? valt zat mee toch…??
In mijn volgend epistel, de volgende dag, we gaan een DUTCH FUN GAME DAY houden. Oud hollandse spelletjes. Als ze daar maar van houden, spekhappen en zaklopen. HA HA . we zullen het zien.