laatste blograpport

Laatste blograpport
Hallo allemaal, toch even geleden, we zijn inmiddels al weer terug, en dan gaat alles wat hectisch maar ik ben jullie niet vergeten. Dus hier het laatste gedeelte van onze reis naar Thailand.
We zitten dus op een tropisch eiland en het is er altijd heeet. Vloerverwarming overal maar die hebben ze hier nooit geïnstalleerd. Onze kamer blijft lekker koel door een uitstekende airco die voor het eerst ook eens zo gemonteerd is dat er geen last van hebt. Dat valt altijd op, heb je ergens een kamer met airco, blaast die altijd net te hard over je bed, of niet goed in te stellen, d’r is altijd wat met die dingen, toch blij dat ze er overal hangen hoor, daar niet van.
3e dag op het eiland, ja wat doe je dan… alles al eens gezien, gesnorkeld, aan het strand gelegen, wat rondgescooterd, en wat gedronken op wat terrasjes. Dan begin je maar opnieuw toch ? Dus weer een scootertje gehuurd voor een paar uur en rijden maar. Dit bevalt ons eigenlijk heel goed want dan koel je wat af door de wind en dat kun je best goed volhouden. Stap je af dan is het gelijk weer zweten. We rijden naar de oostkant van het eiland en drinken op een strandterras een milkshake, het is nog voor de middag, dus geen alcohol, en ik moet nog rijden ha ha. We zijn groot liefhebbers van ergens gaan zitten en mensen kijken. Dat doen veel mensen en wij dus ook. Geweldig op zo’n strand met die massatoeristen. De worden hier door speedboats afgeleverd vanaf de kust met een rotgang. Af en toe zie je ze aankomen en dan geef je ze niet dat ze op tijd kunnen stoppen, die komen zo het strand op met die vaart. En dan op het laatste moment gooien ze het stuur om gas eraf en drijven ze met de kont naar het strand en droppen die Jappanners. Die mogen dan een dagje eiland-shoppen en stranddagje meenemen. Het is vooral mooi om het vanaf een afstandje met een milkshake in de hand af te kunnen kijken. Na een tijdje Japannertje te hebben gekeken, sjouwen we toch maar weer eens aan. Wat souvenirzaakjes langs, magneetstikker voor op de fridge natuurlijk. Shirtje voor Axel, en we gaan weer rijden, afkoelen dus.
Teruggekomen bij Ao Prao Resort gaat Irma wat aan haar kleur werken en gaat aan het strand liggen. Af en toe wat afkoelen in die lauwe zee is perfect. Ikzelf hou het even op wat rust in de kamer. Ik wil niet in de laatste dag helemaal verbranden, ik heb het de hele vakantie kunnen voorkomen. En ik vind de rust ook wel even fijn, heb toch de laatste weken een hoop gedaan en praktisch geen middagpauzes gehouden. En dat hakt er na verloop van tijd dan toch in. Merk ook dat ik nu beter uitrust voor een hele dag.
We besluiten om die avond naar restaurant O te gaan waar we heerlijk eten, maar waar bijna geen gasten zijn. Jammer van zo’n goed en mooi restaurant. Maar wij kregen alle aandacht, dat wel.
Omdat onze vlucht om 12.30 vertrekken, en we pas om 10 uur van het eiland af kunnen, en dan nog 3 uur te rijden hebben terug naar Bangkok airport, halen we dit niet op dezelfde dag. Dus we vertrekken een dag eerder en gaan nog een nachtje in hotel Abloom te Bangkok logeren.
Dan is het ‘s morgens lekker ontbijten, uitchecken, de taxi in en rechtstreeks naar het vliegveld. Ginne stress…. En zo dus gedaan.
Uitchecken op het eiland duurde even, slechte wifi en altijd wat met die pasjes. Maar het is zo als altijd toch weer gelukt. Na een zeer kort speedboottochtje, het lijkt wel of ze steeds harder gaan, staan we weer op vaste land. Onze chauffeur laat ons weten als we aan de koffie zitten dat hij er al is. Hij is wat vroeg maar dat is beter als veel te laat. Die heeft er al een rit opzitten van bijna 3 uur, en nu weer 3 uur terug. Goeie gast onze Arnon. We maken de afspraak dat hij ons morgen naar het vliegveld brengt. Heeft het maar druk met ons.
Aangekomen in Bangkok en hotel Abloom, besluiten we om niet de grote drukke betonstad in te gaan maar lekker wat gaan afkoelen aan het zwembad. En die avond gaan we lekker naar ons restaurantje waar we heel lekker eten, ja Reggie, weer eten, een pathai lekker met chicken wings. Daar kan ik tot Europa weer mee vooruit. En die avond voor het eerst een whiskey genomen, om het af te sluiten. Morgen reisdag.
Vanmorgen is het dan zover, de terugreis, hoe mooi het ook was opeens komen de kriebels van nu wil ik wel weer naar huis, naar de kids, je huis, ( ik naar m’n werk, Irma niet…) en naar de routine van je leven. Ben dan iemand die ook van z’n ritme houdt. En mijn dagritme ligt nu net iets anders.
De reis, ja die is heel lang, saai deze keer, de heenweg heb ik veel geslapen en die ging dan ook heel snel. Nu duurde het heel lang. We komen op Schiphol aan rond 19.30 uur en we hadden gelijk onze bagage te pakken, we lopen naar de trein, kopen deze keer eerst onze ticket en kunnen nog net onze trein halen, die staat al klaar, zo instappen en weg zijn we. We hebben plaats genoeg en alles gaat voorspoedig. De trein gaat rechtstreeks van Schiphol naar Deurne waar Gabi ons komt ophalen. De verassing was natuurlijk dat Gabi Lana had meegenomen, en nu was het de vraag wie er blijer was wie te zien. Ik denk dat onze Lana won.
We zijn weer thuis.!!
Het huis staat er nog, alles is opgeruimd, we hebben er zelfs een derde kid bijgekregen die staat te trappelen om kennis met ons te maken, en wij met haar.. Axel heeft nml. een vriendin die heel spontaan en vrolijk kennis met ons maakt . Jennifer. Die naam kunnen we wel onthouden.
En dan naar bed, eindelijk weer in je eigen bed met m’n eigen kussen. Lekkurrrrr.
Vrijdagmorgen even naar de zaak, polshoogte nemen of alles liep, gewoon perfect gegaan. Chapeau voor onze Gert, die heeft het allemaal perfect draaiende gehouden.
’s Avonds met gehele gezin van 5 uit eten gegaan, heel gezellig en leerden we Jen wat beter kennen. Die kan praten trouwens.. en gelukkig geen vegetariër.
En nu komt eigenlijk waarom ik zo laat ben met m’n laatste blog. Zaterdagmorgen ga ik koffiedrinken bij Olaf en werk ik voor de middag nog wat. Alles OK. Ik kom tussen de middag thuis en m’n lijf begint te shaken, ik denk nog van hé dat is best een heftige jetlag ervaring.. tot ik in bed ging liggen en ik in zweten uitbarst, ineens heftige koppijn krijg en m’n spieren ineens allemaal niks meer willen doen, pijnlijk zijn en ik in een slaapcircuit kom van 40 uur GRIEP !!! heerst zeggen ze. Ik kijk nog na wat voor symptomen malaria en knokelkoorts hebben maar daar voldoe ik niet aan. Dus een paar dagen plat gelegen. Het is inmiddels woensdag en ik voel me nu weer beter, toch even beetje opletten met mn energie vandaag.
Ik ga nog wel wat foto’s plaatsen vandaag of morgen dus jullie krijgen nog een extra bericht van deze blog als het goed is. Maar zover mijn verslag. Ik hoop dat iedereen die het gelezen heeft een beeld gekregen heeft van mijn beleving van deze reis en dat jullie misschien ook die kant eens op gaan.
Het is er wel warm.
Signing off,
Marco